Čuveni američki pantomimičari Lori Held i Rik Vejmer nastupiće sa svojom predstavom „Osnovni pokreti“ 27. juna premijerno u Srbiji (ali i u Evropi) u okviru četvrtog Međunarodnog festivala pantomime – P(h)antomfest, koji se održava u Vranju 26. i 27. juna, u organizaciji Međuopštinske organizacije gluvih i nagluvih Vranje.
„Osnovni pokreti“ su kolekcija neverbalnih priča Lori Held i Rika Vejmera. U predstavi koja odiše vizuelnom lepotom, lirikom i humorom naglašava se moć imaginacije koja je izražena kroz ljudsko telo i pozorišnu umetnost pantomime. Njihov nagrađivani nastup predstavlja serijal najuspešnijih delova iz raznovrsnog repertoara pantomimičarskih kreacija ovo dvoje umetnika uključujući i dve nove koje će svoju evropsku premijeru imati upravo na P(h)antomfestu.
Held i Vejmer naročitu pažnju poklanjaju čistoti, očuvanju i evoluciji pantomime. Marsel Marso i Stefan Nedjalkovski su im bili mentori što se ogleda u preciznosti i rafiniranosti njihovog izraza. U interakciji sa njima publika se može upoznati sa svim nijansama teatra pokreta stečenim nastupima širom sveta koje sa lakoćom naglašavaju uobičajene zablude o ovoj vrsti umetnosti i predstavljaju potpunu lepotu izraza oličenu u njihovom radu.
Nastup ovog umetničkog para na predstojećem P(h)antomfestu sastoji se od raznovrsnih kreacija koje su se najviše dopale publici, obuhvatajući sublimiranu lepotu poezije pokreta, urnebesne komedije, dirljivih priča i izvođačke sinergije koja je stvorena da bi zabavila, oduševila i izazvala radost u srcima publike.
Gostovanje Lori Held i Rik Vejmer je omogućila Ambasada Sjedinjenih Američkih Država u Beogradu.
Lori Held i Rik Vejmer će takođe 26. juna od 13 časova održati u Američkom kutku pri biblioteci „Bora Stanković“ diskusiju-prezentaciju „Suština pokreta“.
Lori Held je ušla u svet pantomime 1988. godine sa Semjuelom Avitalom u Koloradu. Nastavila je proučavanje pantomime u Goldston i Džonson školi za pantomimičare gde je radila od 1999. kao predavač. U ovoj školi Lori je studirala pod vodjstvom Marsela Marsoa i poljskog pantomimičara Stefana Nedjalkovskog. Nastupala je sa Pozorištem pantimime nevidljivih ljudi, kao i sa Alithea Creations i Theatrical Mime Theatre kao glavni izvođač, koreograf i co-artistic direktor. Sa ovim kompanijama Lori je išla na turneje širom Sjedinjenih Država, Portorika, Poljske, Kine i Makedonije. Lori je diplomirala ples na Fakultetu dramskih umetnosti i magistrirala pozorišnu umetnost na Univerzitetu u Arizoni. Ona veruje da je pokret nerazdvojni deo pozorišne umetnosti i njene dve diplome odslikavaju njeno verovanje da pantomima predstavlja ravnotežu između pozorišta i plesa. Ravnoteža je njena glavna težnja. Trenutno predaje pozorište i ples u školi Gregori u Tusonu.
Rik Vejmer je 1982. počeo da studira pantomimu u Goldston i Džonson školi za pantomimu u Ohaju. Od 1985.do 1987. učestvuje na seminarima koje vodi Marsel Marso i postaje njegov asistent. Kao član i osnivač Pozorišta pantomime nevidljivih ljudi i sa svojim solo predstavama Rik je nastupao širom Sjedinjenih Američkih Država, Kanade, Azije i istočne Evrope, u Izraelu, Makedoniji i na Antilima. Bio je umetnički direktor Pozorišta pantomime i pokreta u Kanadi. Za svoje nastupe dobio je brojne nagrade, stipendije, grantove, od državnih i privatnih institucija, kao i stipendiju Umetničkog saveta države Ohajo. Rik nastupa već više od tri decenije u raznim projektima...Dva puta je nagradjivan na Panfiz festivalu pantomime u Skoplju.
Trenutno radi na svojoj prvoj knjizi, „Fizička imaginacija“, koja govori o glumačkim tehnikama koje se zasnivaju na Rikovom pantomimičarskom iskustvu. Takodje se bavi razvojem „steampunk musical pantomime. Živi u Tusonu, Arizona.
Sve predstave četvrtog Međunarodnog festivala pantomime – P(h)antomfest igraju se u sali Doma vojske u Vranju, ulaz na sve programe je kao i prethodih godina slobodan.
Festival su ove godine podržali: Ambasada Sjedinjenih Američkih Država u Beogradu, Grad Vranje i Ministarstvo kulture Republike Srbije.
P(h)antomfest je pokrenut 2012. godine sa plemenitom idejom da se kroz umetnost, u ovom slučaju pantomimu, u umetnički proces aktivnije uključe gluve i nagluve osobe, te da se izbrišu razlike koje ih čine skrajnutim sa umetničke scene i u društvu uopšte.
